Współcześnie przyzwyczailiśmy się do patrzenia na nasze zdrowie jedynie z poziomu ciała fizycznego. Zamiast starać się dotrzeć do prawdziwej przyczyny i źródła choroby, skupiamy się często wyłącznie na jej symptomach. W terapii holistycznej terapeuta spogląda na pacjenta z trzech poziomów: Ciała, Umysłu i Duszy. Co to oznacza w praktyce?
Kiedy boli nas gardło, sięgamy po tabletkę, żeby szybko pozbyć się uciążliwej dolegliwości. Kiedy mamy problemy z tarczycą, nie zadajemy sobie pytań o wszystkie przekroczenia, złość, którą na siebie nakierowujemy. Szybko przyzwyczajamy się też do nieregularnych i bolesnych miesiączek, bólu pleców czy bezsenności. Leczymy się często objawowo, powierzchownie. Żyjemy w industrialnym społeczeństwie, w którym postrzegamy nasze ciała jak maszyny, które mają być przede wszystkim wydajne. Dlatego „chorobę” zaczęliśmy widzieć jako usterkę danego obszaru w nas, którą należy szybko zreperować.
Spójrz na siebie – holistycznie
Spojrzenie holistyczne zakłada natomiast, że oprócz ciała fizycznego człowiek posiada także ciało mentalne, energetyczne, które stanowią swojego rodzaju okrywy dla naszej esencji – duszy. W nurcie holistycznym patrzymy więc na człowieka jako na wielowymiarową istotę, która stanowi nierozerwalną część natury. Jeśli pacjent mierzy się z przewlekłym bólem gardła lub innym zaburzeniem tego obszaru, terapeuta holistyczny będzie naprowadzał osobę, która przychodzi do jego gabinetu na prawdziwe źródło jej dolegliwości, które może np. wiązać się z tym, że jako dziecko nie mogła się ona swobodnie wyrażać lub jest coś, co potrzebuje ona wypowiedzieć na głos, ale blokuje ją strach, lęk czy inna emocja.
Rola terapeuty
Rolą terapeuty holistycznego jest zatem uważne i szczere towarzyszenie pacjentowi w tym procesie spoglądania w głąb siebie, dokopywania się do niedożytych emocji, doświadczeń, traum, systemowych uwikłań, zaprogramowanych nawyków i przekonań. Chodzi o przyjrzenie się i danie uwagi temu, co pod postacią choroby domaga się naszego zatrzymania i zauważenia. W terapii holistycznej wychodzimy z założenia, że ciało pamięta wszystkie zdarzenia i niedożyte emocje. Dlatego proces terapeutyczny będzie wymagał od pacjenta wejścia w kontakt z nim i ze swoimi emocjami tak, aby mogło ono zaprowadzić do miejsca, w którym powstała blokada, do momentu, w którym utknął on w swoim byciu.
Terapia na nowe czasy
Terapia holistyczna nie jest nowym spojrzeniem. Wiedza, na której się opiera, sięga tysięcy lat. Jest ona jednak niewątpliwie spojrzeniem na nowe czasy. Czasy, które już nadchodzą. Potrzebujemy odbudować relację ze swoim ciałem, z naszą naturą. Ten swoisty powrót do siebie, do czucia, podążania za swoją intuicją jest konieczny, żebyśmy mogli wrócić do równowagi i harmonii. Tam, gdzie jesteśmy w sobie, gdzie nie zostawiamy i nie porzucamy siebie, nie ma choroby. Jest swobodny przepływ, poczucie połączenia, bycia.
Martyna Dębowska
